1/4/14

Αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους από Τουρκία και Κουρδιστάν




ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

1.

Τον Οκτώβρη του 2011 στην Τριανδρία Θεσ/νίκης σκοτώθηκε μετά από έκρηξη χειροβομβίδας ο Μεχμέτ Μπασμπάγ, μέλος του Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου (DHKP-C). Μπάτσοι και ΜΜΕ ξεκινούν την προλείανση του εδάφους για ένα ευρύ κατασταλτικό πογκρόμ εναντίον των τούρκων και κούρδων πολιτικών προσφύγων που ζουν στην Ελλάδα.
Τον Φλεβάρη του 2013 το μέλος του   DHKP-C Αλισάν Σανλί επιτέθηκε με εκρηκτικά και χειροβομβίδες στην αμερικάνικη πρεσβεία στην Άγκυρα, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο ίδιος κι ένας φρουρός της πρεσβείας. Αμέσως το αυταρχικό τούρκικο κράτος εξαπέλυσε πογκρόμ διώξεων εναντίον αριστερών αγωνιστών, με 168 εντάλματα σύλληψης σε 28 επαρχίες, με εμφανή την εμπλοκή των αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών. Τότε εντείνονται και οι πιέσεις των αμερικάνων στην ελληνική κυβέρνηση για την καταστολή της πολιτικής δραστηριότητας της τουρκικής επαναστατικής αριστεράς στην Ελλάδα.
Το Μάρτιο του 2013 ο ακροδεξιός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επισκέφτηκε μαζί με μια κουστωδία επιχειρηματιών τον ισλαμοφασίστα Ερντογάν στην Τουρκία, προχωρώντας στη σύναψη μεγάλου αριθμού διακρατικών και επιχειρηματικών συμφωνιών. Τότε, ο εκπρόσωπος του ελληνικού φαρμακοβιομηχανικού κεφαλαίου Θ. Λαβίδας είχε δηλώσει: «[Η Τουρκία] είναι μια χώρα 70 εκατομμυρίων κατοίκων, δυνητικών καταναλωτών ελληνικών προϊόντων. Είναι μια χώρα που αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς προσφέροντας ευκαιρίες για έργα υποδομών αλλά και παροχή υπηρεσιών όπου οι Έλληνες έχουν σημαντικό προβάδισμα». Ανάμεσα στις επιχειρηματικές και διακρατικές συμφωνίες, αποφασίστηκε και η πιο δραστική συμβολή του ελληνικού κράτους στην καταστολή του ένοπλου κομμουνιστικού κινήματος και τη φυλάκιση και παράδοση τούρκων και κούρδων πολιτικών προσφύγων. Οι πολιτικοί πρόσφυγες έπρεπε να θυσιαστούν για να διεισδύσει με καλύτερους όρους το ελληνικό κεφάλαιο στην τεράστια αγορά της Τουρκίας (και αντίστροφα, να διεισδύσει το τούρκικο κεφάλαιο στην ελληνική αγορά, μιας και ο Ερντογάν απείλησε πως θα σταματήσει τις επενδύσεις στην Ελλάδα εάν δεν γίνουν εκδόσεις αγωνιστών). 

Από τότε αγωνιστές και πολιτικοί πρόσφυγες δέχονται ένα κατασταλτικό πογκρόμ, με αποκορύφωμα την απαγωγή του Μπουλούτ Γιαϊλά, μέλους του Λαϊκού Μετώπου, στις 30-05-2013 από τα Εξάρχεια, με τη συνδρομή της CIA. Αυτή τη στιγμή 10 αγωνιστές από την Τουρκία και το Κουρδιστάν βρίσκονται διάσπαρτοι στις ελληνικές φυλακές, βιώνοντας ήδη ένα καθεστώς εξαίρεσης και ειδικών συνθηκών κράτησης. Ταυτόχρονα, οι πολιτικοί κρατούμενοι έχουν αναπτύξει δυναμικούς αγώνες με πολυήμερες απεργίες πείνας, για να μην εκδοθούν στις τουρκικές αρχές ή σε τρίτες χώρες (Γερμανία, Γαλλία κλπ), δημιουργώντας ένα ισχυρό ανάχωμα στην αυταρχική επέλαση των διωκτών τους. Από την άλλη πλευρά οι διωκτές τους καταστέλλουνε βίαια τις κινητοποιήσεις τους με τελευταίο παράδειγμα τον άγριο ξυλοδαρμό τους μετά από στάση τους σε Λάρισα και Νάυπλιο.

Η ελληνική ακροδεξιά κυβέρνηση συνεργάζεται αρμονικά με το αιματοβαμμένο καθεστώς του Ερντογάν, που δολοφόνησε 8 διαδηλωτές το καλοκαίρι του 2013, με τελευταίο τον 15χρονο μαθητή Μπερκίν Ελβάν, που τραυματίστηκε από ευθεία βολή δακρυγόνου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης με αφορμή την ανάπλαση του πάρκου Γκεζί και κατέληξε στις 9 Μαρτίου του 2014 μετά από 269 ημέρες που βρισκόταν σε κώμα. 

2.

«Ο μόνος δρόμος προς την επανάσταση είναι η κάννη του όπλου» Ντεβ Σολ

H Devricimi Sol (Επαναστατική Αριστερά) ιδρύθηκε το 1978, ως μια μετεξέλιξη του THKP-C (Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα Τουρκίας) και μετονομάστηκε σε Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (DHKP-C) το1994. Το πρόγραμμα της Ντεβ Σολ στηρίχθηκε στα γραπτά του Μαχίρ Τσαγιάν, ο οποίος σκοτώθηκε στις 30 Μαρτίου του 1972. Έθεσε την ένοπλη πάλη στο κέντρο των δραστηριοτήτων της, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή και οργάνωση  μαζικών αγώνων και λαϊκών κινητοποιήσεων, απορρίπτοντας τόσο τον πασιφισμό όσο και τον σεχταρισμό: «Με την ένοπλη και πολιτική αγωνιστική μας δράση γίναμε εφιάλτης των εχθρών του λαού και ταυτόχρονα εκφραστές της οργής των καταπιεζόμενων. Έτσι τα μηνύματα και η πολιτική δράση του Μάχιρ εξαπλώθηκαν από άκρη σε άκρη της Τουρκίας. Αυτό προκάλεσε τη βάρβαρη αντίδραση του φασιστικού κράτους και των ιμπεριαλιστών, οι οποίοι, με σκοπό να μας εξοντώσουν, προχώρησαν σε συντονισμένη επίθεση εναντίον μας, η οποία εντάθηκε με την εγκαθίδρυση της χούντας. Χιλιάδες αγωνιστές φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν (μέχρι θανάτου ή αναπηρίας), δολοφονήθηκαν, εξαφανίστηκαν. Παρ' όλα αυτά, δεν υποταχθήκαμε και συνεχίσαμε να βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο». Σε αντίθεση με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), η Ντεβ Σολ και το DHKP-C απέρριψαν την εθνικιστική γραμμή, προτάσσοντας τον επαναστατικό διεθνισμό και την ταξική πάλη. Ταυτόχρονα, οι πολιτικοί κρατούμενοι του DHKP-C δημιουργούν ένα τεράστιο κίνημα αντίστασης ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης και στις φυλακές τύπου F, ξεκινούν μαζικές απεργίες πείνας και κερδίζουν τη μάχη μετά από χρόνια αγώνα και πάνω από 120 νεκρούς.

Σημείο καμπής για την είσοδο πολιτικών προσφύγων από την Τουρκία στην Ελλάδα, αποτελεί το πραξικόπημα του Εβρέν το 1980, όταν δεκάδες τούρκοι και κούρδοι αγωνιστές έρχονται στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Η αστυνομία και ο καθεστωτικός τύπος από τότε εξαπολύει επικοινωνιακή επίθεση εναντίον των πολιτικών προσφύγων, μιλώντας για σχέσεις τους με τον ΕΛΑ και την Αντικρατική Πάλη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο Μητσοτάκης και ο Οζάλ συνεργάζονται για πρώτη φορά στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής (λυκο)φιλίας του κεφαλαίου, με σκοπό την καταστολή επαναστατικών οργανώσεων και στις δυο πλευρές του Αιγαίου, καθώς θεωρούν ότι υπάρχει συνεργασία μεταξύ των ομάδων ένοπλης πάλης. To Φεβρουάριο του 1999 έχουμε το μεγαλύτερο παράδειγμα συνεργασίας των ελληνικών, τούρκικων και αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών, με την απαγωγή του ηγέτη του PKK Οτζαλάν από το κτήριο της ελληνικής πρεσβείας στην Κένυα και την παράδοσή του στις τουρκικές αρχές. Έκτοτε ελληνικό και τουρκικό κράτος, υπό την ανώτερη επίβλεψη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, συνεργάζονται για την από κοινού καταστολή της επαναστατικής αριστεράς στην Τουρκία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ-ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΣΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΠΕΣΑΝΕ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ/ΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

                                         Συνέλευση αλληλεγγύης στην υπόθεση Βελβεντού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου