...αλίμονο σε αυτούς που θα αποδεχτούν σαν όρο ζωής τη φυλακή, και από το πιο λαμπερό του ήλιου φως την πιο μικρή ακτίνα

ΑΣΟΕΕ , Παρασκευή 7 Φλεβάρη, 18:00

...αλίμονο σε αυτούς που θα αποδεχτούν σαν όρο ζωής τη φυλακή, και από το πιο λαμπερό του ήλιου φως την πιο μικρή ακτίνα

Από την εξέγερση των φυλακών Αλικαρνασσού το 1990, στον Κορυδαλλό το 1995 ως την εξέγερση στο Μαλανδρίνο το 2007.

• Παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Πετρόπουλου για την εξέγερση στις φυλακές Αλικαρνασσού.
• Μαρτυρίες από συντρόφους που συμμετείχαν στις εξεγέρσεις των φυλακών Κορυδαλλού και Μαλανδρίνου.
• Συζήτηση με σύντροφο από το Δίκτυο αναρχικών κρατουμένων για το νέο ειδικό καθεστώς κράτησης που δρομολογείται και την προοπτική των αγώνων σήμερα.
• Προβολή βίντεο.

Ταμείο αλληλεγγύης & οικονομικής υποστήριξης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Όποιος έχει περάσει από την ατυχή εμπειρία του εγκλεισμού, γνωρίζει καλά πως η φυλακή είναι ένας παραμορφωτικός καθρέφτης, που τονίζει ακόμη περισσότερο όλα τα τερατώδη χαρακτηριστικά της υπάρχουσας κοινωνικής αθλιότητας: τις καθημερινές συμβάσεις και την εσωτερίκευση της ιεραρχίας, τη ρουτίνα και την ψυχαναγκαστική επανάληψη, το γλείψιμο και το χαφιεδισμό, αλλά πάνω από όλα την κουλτούρα της πρέζας, που ελάχιστα διαφέρει από την “ηθική” του καπιταλιστικού κέρδους, κηρύσσοντας την αλληλοφαγία και τον αμοραλιστικό πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Αυτό, όμως, είναι μονάχα το ένα πρόσωπο του Ιανού. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι αξιόλογοι ποινικοί κρατούμενοι που με συνέπεια μάχονται εναντίον της συνθήκης του εγκλεισμού ή ακόμα και εναντίον της άσχημης πλευράς του εαυτού τους. Δεν είναι λίγες εκείνες οι στιγμές που η αξιοπρέπεια υψώνει το ανάστημά της απέναντι στη καθημερινή βαρβαρότητα. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που ακούστηκε ο ήχος της εξέγερσης, ο υπέροχος αυτός ήχος της έκρηξης, των σπασμένων τζαμιών και της καταστροφής της υποδομής της φυλακής. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που αναδύεται η αλληλεγγύη και η αφοσίωση στο κοινό αγώνα. Οι στιγμές αυτές του συλλογικού αγώνα που οι φυλακισμένοι διεκδικούν δυναμικά ανθρωπινότερες συνθήκες κράτησης. Πολλά κόκαλα έχουν σπάσει και πολύ αίμα έχει χυθεί, για να γίνει η ζωή των φυλακισμένων λιγότερο βάρβαρη, κάπως πιο ανθρώπινη. Πάνω απ’ όλα, όμως, επειδή μέσα από τους αγώνες αυτούς ξεπηδά το πρόταγμα της καταστροφής των φυλακών ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ και όχι ως ένα αφηρημένο σύνθημα ή ως ένας απλός λεκτικός μαξιμαλισμός. Κάτι που κατ' εξοχήν εκφράζεται με την εξέγερση της Αλικαρνασσού, όπως μας τη διηγείται στο ανά χείρας βιβλίο ο Γ. Πετρόπουλος. Μια μικρή ιστορία αγώνα και ανθρώπινης αξιοπρέπειας μια χούφτας αποφασισμένων φυλακισμένων, απέναντι σε έναν πάνοπλο κατασταλτικό μηχανισμό.

Ίσως σε πολλούς από εμάς διαβάζοντας αυτή τη μαρτυρία μας ξενίσει μια ιδιαίτερη φρασεολογία, που “χτυπάει” στα αντισεξιστικά αντανακλαστικά. Οφείλουμε όμως να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε τις συνθήκες και την ένταση κάτω από τις οποίες διαδραματίστηκαν και καταγράφτηκαν τα γεγονότα. Σίγουρα δεν είναι ο λόγος που χρησιμοποιούσαμε εμείς, όμως πρέπει να τον αντιληφθούμε ως ένα ξέσπασμα που αναζητά την έκφρασή του.

Κι αυτή η μαρτυρία του Γ. Πετρόπουλου είναι μια ακόμα ιστορική παρακαταθήκη, για μια επαναστατική μνήμη που δε θα κλειστεί σε κάποιο μουσείο, αλλά θα εμπνέει τους αγώνες του σήμερα και του αύριο.

Ταμείο αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών