Εκδοση του βιβλίου του Τάσου Θεοφίλου: 32 βήματα ή ανταποκρίσεις από το σπίτι των πεθαμένων

Εισαγωγικό σημείωμα

Η φυλακή δεν είναι μονάχα ο εγκλεισμός, η πανοπτική επιτήρηση, η αισθητηριακή στέρηση και η πανταχού παρούσα βία από τα πάνω ή από τα κάτω. Η φυλακή δεν είναι μονάχα ο διαρκής εθισμός στον ήχο του κλειδώματος και ξεκλειδώματος μιας βαριάς πόρτας. Δεν είναι μονάχα ο ατέρμων βρόχος του προαυλισμού. Δεν είναι μονάχα η πρέζα να καταστέλλει κάθε διάθεση εξέγερσης στη βαρβαρότητα. Δεν είναι μονάχα η ακραία φτώχεια του λούμπεν προλεταριάτου, αλλά και ο επιδεικτικός πλούτος του παράνομου καπιταλισμού, που στέκονται για να θυμίζουν πως η ταξική διαστρωμάτωση δεν λείπει ούτε καν από τα υπόγεια της κοινωνίας.

Η φυλακή είναι και ένας ολόκληρος πολιτισμός που αναδύεται μέσα από τα έγκατα της ψυχής των κολασμένων. Είναι η σκοτεινή ύλη του εγκλήματος που μεταστοιχειώνεται σε ζωή: "Και ανάμεσα στους νεκρικούς τοίχους να αναπτύσσεται ζωή και να βγαίνουν αγριόχορτα ποτισμένα με τον καημό και την ένταση και την αδικία και την αναμονή. Αλλά να βγαίνουν, να φυτρώνουν μέσα από τα τσιμέντα. Να προσπαθούν οι άνθρωποι να μείνουν ζωντανοί, και κάποιοι να τα καταφέρνουν. Να αναπτύσσεται ένας ολόκληρος πολιτισμός, κτηνώδης αντανάκλαση και συμπύκνωση της κοινωνίας, κτηνώδης χωρίς προσχήματα. Όμως, ένας ολόκληρος πολιτισμός στο περιθώριο της κοινωνίας και κάτω από την πιο μυτερή γωνία του τακουνιού της εξουσίας".

Ο Τάσος Θεοφίλου περιγράφει όψεις αυτού του μικρού σύμπαντος, της υπόγειας κουλτούρας των φυλακισμένων, που μπορεί να ξεκινά από την αυτοσχέδια πρακτική τέχνη και να φτάνει ως τη γεμάτη χιούμορ, αυτοσαρκασμό και φαντασία λεξιπλασία. Ο ίδιος βιώνει όχι μονάχα τη βαρβαρότητα του εγκλεισμού, αλλά και την αυθαιρεσία ενός ολόκληρου δημοσιογραφικού-αστυνομικού-δικαστικού συμπλέγματος που χρησιμοποίησε ακόμα και τα pulp διηγήματά του ως "ακλόνητο" στοιχείο ενοχής για απαλλοτρίωση τράπεζας. Ο ίδιος βρέθηκε στη σουρεαλιστική θέση όντας αναρχικός κομμουνιστής να κατηγορείται ως μέλος μιας μηδενιστικής οργάνωσης, της συνωμοσίας πυρήνων της φωτιάς. Και η ίδια του η πολιτική ταυτότητα θεωρήθηκε ως ατράνταχτο τεκμήριο ενοχής...

Η λογοτεχνική και πολιτική γραφίδα του Τάσου Θεοφίλου δεν παρατηρεί μονάχα τη ζωή της φυλακής, δεν περιγράφει μονάχα το καφκικό σύμπαν της καταστολής, αλλά ανατέμνει τη σύγχρονη δυστοπία του κράτους έκτακτης ανάγκης. Η λογοτεχνική και πολιτική γραφίδα του Τάσου Θεοφίλου εκπληρώνει ένα ύψιστο πολιτικό καθήκον, πέρα από την ανάλυση και ερμηνεία της σύγχρονης βαρβαρότητας. Την αντίσταση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέχρι το οριστικό τέλος της βαρβαρότητας αυτής.

Τα κείμενα του Τάσου Θεοφίλου μπορούν να βρεθούν στο blog Υστερόγραφα μιας Σκευωρίας (astop.espivblogs.net). Επίσης, κυκλοφορούν τα βιβλία του Παρανουαρικό και Αντίο Μπάτμαν, από τις εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή.