Ανοιχτό γράμμα στον Νίκο Μαζιώτη

Επειδή κατά τα ειωθότα τους ορισμένοι ανυπόληπτοι με φωτογραφίζουν διαρκώς σε επώνυμα ή ανώνυμα σχόλια στο Indymedia, με αφορμή το ακανθώδες ζήτημα του ιμπεριαλισμού που με τόσο επιστημονικό και διαυγές τρόπο το μελετούν οι επαΐοντες ιεροεξεταστές, θα επιθυμούσα να ξεκαθαρίσω 2-3 πραγματάκια.

Πρώτον, μπορεί το κατιναριό του εξαρχειοκεντρισμού να αγωνιά για το αν ήμουν μηδενιστής, αρνητής εργασίας, χούλιγκαν του ΠΑΟΚ ή νεόκοπος κομμουνιστής, πριν ένα μήνα ή τρία χρόνια ή δεκατρία χρόνια ή στην προηγούμενη ζωή μου, αλλά σίγουρα αυτό αφήνει παγερά αδιάφορη την συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού που δέχεται τη δομική καπιταλιστική εκμετάλλευση και επιπλέον υποφέρει υπό το βάρος των παλιών και νέων, δεξιών κι αριστερών μνημονιακών πολιτικών. Ο “αναρχικός” μικρόκοσμος ας ασχοληθεί με τον υπαρκτό ή μυθικό μηδενισμό μου. Εγώ με τον “αναρχικό” μικρόκοσμο δε θα ασχοληθώ άλλο πια…

Δεύτερον, τις διάφορες άκαπνες ρουβίτσες που χτίζουν πολιτική καριέρα κάτω από τη βαριά σκιά επαναστατών κρατούμενων τις παραδίδω στη χλεύη της ιστορίας. Εγώ θα απευθυνθώ μονάχα στον αναρχικό κομμουνιστή σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, που δυστυχώς καταπίνει αμάσητες τις μπούρδες που του μεταφέρουν οι διάφοροι groupies. Σύντροφε, πέρα από ad hominem μπηχτές που μόνο πολιτική αδυναμία προδίδουν, θα ήθελα να μου πεις ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ που βρίσκεις “αντιγερμανισμό” ή “πατριωτισμό” στο λόγο και τη δράση των τριών συλλογικοτήτων στις οποίες ενεργά συμμετέχω. Και για να σε διευκολύνω σου στέλνω και τα σχετικά λινκ, με την ελπίδα ότι θα σου γίνει πραγματική και συνολική αποδελτίωση:

http://syneleusi-enantiastin-ee.espivblogs.net/ 

http://sak-kg.espivblogs.net/ 

http://tameio.espivblogs.net/ 

Κι αφού διαβάσεις σύντροφε τον λόγο και τη δράση των συλλογικοτήτων αυτών, μπορείς να κάνεις οποιαδήποτε πολιτική κριτική θέλεις, στη βάση πραγματικών δεδομένων και όχι γενικικοτήτων, στρεβλών αξιολογικών κρίσεων, ad hominem επιθέσεων και ατομικών εμμονών. Κι ας ανοίξουμε και συντροφικό διάλογο για τα όποια σημεία σύγκλισης ή απόκλισης. Αλλά όχι μ αυτούς τους όρους πολιτικού κρετινισμού, αλληλοφαγίας και συκοφαντίας.

Αυτά τα λίγα μονάχα είχα να πω, μιας και ήδη μου προκαλεί δυσφορία που σπατάλησα αυτόν το χρόνο. Γιατί έστω και τα λίγα δευτερόλεπτα που σπαταλάμε αναπαράγοντας την εσωστρέφεια του αναρχικού μικρόκοσμου, είναι χρόνος χαμένος από την πραγματική ταξική πάλη, από την κοινωνική σύγκρουση που φτάνει σήμερα σε ένα κρίσιμο σημείο. Γι αυτό κι εγώ ζητώ συγγνώμη από τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που τις/τους απασχόλησα έστω και ελάχιστα για να διαβάσουν αυτό το κείμενο και τις/τους καλώ όλες και όλους να δράσουμε στα πραγματικά πεδία του αγώνα: στο δρόμο, στην καθημερινή ταξική πάλη, στις απεργιακές περιφρουρήσεις, στον μαχητικό αντιφασισμό, στον διεθνιστικό αντιιμπεριαλισμό, στις δομές αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και διωκόμενους συντρόφους μας, στις δομές αλληλεγγύης στους κρατούμενους μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο καθένας ας μιλήσει με την πολιτική του δουλειά κι ας παρατήσουμε τους ιντριγκαδόρους που ζέχνουν παρασκηνιακή καμαρίλα, εκεί που πραγματικά τους αρμόζει: στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας..

Πολύκαρπος Γεωργιάδης