Με αφορμή τις δηλώσεις υποταγής στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό των Δραγασάκη-Καμμένου

«Διότι ισχυρίζομαι και το λέω με όλη τη δύναμη της φωνής μου ότι η χώρα πράγματι είναι μια χώρα που ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, ανήκει στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται»

Αλέξης Τσίπρας 14-05-2014

Μέσα σε λίγους μόνο μήνες συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχει αποκαλυφθεί πλήρως το περιεχόμενο της λεγόμενης “πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής”, που τόσα χρόνια πλάσαρε ο ΣΥΡΙΖΑ ως μεταμοντέρνο αντιιμπεριαλισμό. Η συγκυβέρνηση όχι μόνο δεν αμφισβητεί έμπρακτα την πρόσδεση της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς, όπως το ΝΑΤΟ, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να δηλώσει την πλήρη υποταγή της. Ο ακροδεξιός υπουργός άμυνας Π. Καμμένος στο 3ο ετήσιο συνέδριο “άμυνας και ασφάλειας” του Ελληνοαμερικάνικου εμπορικού επιμελητηρίου φρόντισε να δώσει τα διαπιστευτήριά του στα ευρωατλαντικά αφεντικά του: “Είμαστε έτοιμοι να παραχωρήσουμε εγκαταστάσεις, τις ένοπλες δυνάμεις μας, αλλά και μεγάλες βάσεις στην περιοχή του Νοτίου Αιγαίου, προκειμένου να διευκολύνουμε τις δυνάμεις της Συμμαχίας να αναπτύξουν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας”. Η συγκυβέρνηση δίνει έναν αγώνα ταχύτητας στον εσωτερικό ανταγωνισμό με την Τουρκία, η οποία αναβαθμίζει τη θέση της στην ιμπεριαλιστική διείσδυση της λυκοσυμμαχίας στην Α. Ευρώπη με επίκεντρο την Ουκρανία, με την ανάληψη της εκ περιτροπής ηγεσίας της Δύναμης Ταχείας Επέμβασης “Αιχμή του Δόρατος”. Μέσα από τις σχέσεις αμοιβαίας συνεργασίας και ανταγωνισμού, τα δύο κράτη δίνουν τα ρέστα τους στους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς, εκμεταλλευόμενοι την ειδική γεωστρατηγική τους θέση.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 15/05 ο υπουργός αναφέροντας σε συνέδριο του economist την προγραμματισμένη συνάντησή του με τον αμερικάνο ομόλογό του Α. Κάρτερ στις 21/05 (η οποία ακυρώθηκε και αντικαταστάθηκε πιθανότατα με συνάντηση με την υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Κριστίν Γουόρμουθ), προανήγγειλε την πρόταση της συγκυβέρνησης προς τις ΗΠΑ για δημιουργία νατοϊκής βάσης στο ΝΑ Αιγαίο και την αναβάθμιση της βάσης στη Σούδα, ως κύριου κορμού και βάσης επιχειρήσεων της συμμαχίας. Αυτή η πρόταση αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ειδικό βάρος τη στιγμή που οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας των «28», παρουσία και του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ αποφάσισαν την διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων στα χωρικά ύδατα αλλά και στις ακτές της Λιβύης με υποτιθέμενο στόχο «τη διάλυση του “επιχειρηματικού μοντέλου” των δικτύων διακινητών στη Μεσόγειο». Τα θύματα του οικονομικού και πολεμικού ιμπεριαλισμού της Δύσης χρησιμοποιούνται με περίσσια κυνικότητα ως όχημα για τον έλεγχο της διακίνησης των ενεργειακών ροών και την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στη Μέση Ανατολή. Και στο μοίρασμα της πίτας η ελληνική αστική τάξη θέλει μερίδιο και το εκφράζει ανοιχτά δια στόματος Καμμένου.

Και στα δυο συνέδρια ο Καμμένος χρησιμοποίησε ως διαπραγματευτικό χαρτί τη γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας ως προμαχώνα της Ευρώπης που δύναται να παίξει καταλυτικό ρόλο στις τρέχουσες εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένων και των “προκλήσεων ασφάλειας” που δημιουργούνται από την ανεύρεση και αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών καθώς κι από τον έλεγχο του συστήματος διαμετακόμισης ενέργειας: “Η Ελλάδα θα συμμετέχει με οποιονδήποτε τρόπο στη νέα αυτή πρόκληση και θα αποτελέσει κόμβο για τη μεταφορά της Ενέργειας, ιδιαίτερα μέσω των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου. Η γεωπολιτική εγγύτητα με περιοχές όπου μαίνονται κρίσεις αναδεικνύει την πρόσθετη αξία της Ελλάδας ως βασικής πύλης προς τις μεγάλες θαλάσσιες εμπορικές οδούς ανάμεσα στην Ευρώπη και τον ανατολικό κόσμο”.

Ο υπουργός άμυνας κλείνει ξεκάθαρα το μάτι στα ευρωατλαντικά ιμπεριαλιστικά κέντρα και προλειαίνει το έδαφος για την ενεργότερη συμμετοχή της Ελλάδας σε πολεμικές επενδύσεις του δυτικού κεφαλαίου, με πρόσχημα τόσο τον πόλεμο εναντίον του ισλαμικού φονταμενταλισμού όσο και την απόπειρα ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών από την Ευρώπη Φρούριο: “Η Ελλάδα διαθέτει ισχυρό αμυντικό σύστημα και αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις. Το αποδεικνύουν κάθε μέρα σε κάθε επιχειρησιακή αποστολή, σε κάθε πολυεθνική επιχείρηση και άσκηση. Διαθέτουμε εξαιρετικά σημαντικές εγκαταστάσεις, οι οποίες δίνουν ένα μοναδικό πλεονέκτημα στην ανάπτυξη σημαντικών ναυτικών και εναέριων δυνάμεων, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής”.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο δήλωσης πλήρους νομιμοφροσύνης εντάσσονται και οι χαριεντισμοί του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη με την πρέσβυ του Ισραήλ Ιρίτ Μπεν-Άμπα στο Μέγαρο Μουσικής. Η αριστεροδεξιά συγκυβέρνηση δια στόματος Δραγασάκη, νομιμοποιώντας πολιτικά και ηθικά το διαρκές αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού, προσβλέπει στην εμβάθυνση των διμερών σχέσεων Ελλάδας και Ισραήλ με κινητήριο δύναμη τη σύγκλιση εντός του έτους του ανώτατου συμβουλίου συνεργασίας (Το πρώτο ανώτατο υπουργικό συμβούλιο συνεργασίας πραγματοποιήθηκε στα Ιεροσόλυμα στις 8 Οκτωβρίου του 2013 με συμμετοχή του τότε πρωθυπουργού Α. Σαμαρά). Ταυτόχρονα οι πολεμικές μηχανές των δυο χωρών προχωρούσαν σε κοινή αεροπορική άσκηση “με ιδιαίτερη σημασία”, όπως δήλωσε ο Καμμένος δίχως να μπει στον κόπο να εξηγήσει σε τι συνίσταται αυτή η ιδιαιτερότητα. Ο ίδιος, από τη Νέα Υόρκη, διαβεβαιώνοντας τους αμερικάνους πως δεν υπάρχει αλλαγή πλεύσης στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, πρότεινε την ένταξη και του Ισραήλ στο ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας- Κύπρου με σκοπό την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής. Οι κοινές ασκήσεις, όπως η δεκαήμερη Διακλαδική Άσκηση Μεσαίας Κλίμακας «Ηνίοχος 2015», εντάσσονται φυσικά μέσα στα πλαίσια αυτής της οικονομικής και στρατιωτικής συμμαχίας: “Μπορούμε να χτίσουμε μια μεγάλη συμμαχία και με τη βοήθεια των ΗΠΑ να μπορέσουμε να δώσουμε τη λύση ασφάλειας στην περιοχή. Γιατί να μην δώσουμε εναέριο χώρο, αυτό που χρειάζεται το Ισραήλ απ’ την Ελλάδα; Από το Ισραήλ στην Κύπρο και μέχρι την Κρήτη. Γιατί να μην υπάρχουν συμφωνίες προστασίας της μεγάλης οικονομική ζώνης, στον ορισμό της οποίας θα προχωρήσουμε και στην Ελλάδα; Γιατί να μην προχωρήσουμε και σε αμυντικές συμφωνίες;” Φυσικά, η δήλωση του Λαφαζάνη σε πολιτιστική παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής για πλήρη ταύτιση της κυβέρνησης με το αίτημα εθνικής ανεξαρτησίας των παλαιστίνιων, μονάχα ως κακόγουστη φάρσα μπορεί να αντιμετωπιστεί…

Η στρατιωτική διπλωματία που αναπτύσσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας στα ίδια χνάρια των προκατόχων της, συνδέεται άμεσα με την οριοθέτηση και τον προσδιορισμό της ΑΟΖ, δηλαδή με τα συμφέροντα τόσο της ελληνικής αστικής τάξης όσο και διεθνών ομίλων, που επιδιώκουν την εξασφάλιση μεριδίου από την συνεκμετάλλευση των πλούσιων θαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων της περιοχής. Ενδεικτικό της σύνδεσης των στρατιωτικών ασκήσεων και της ανακήρυξης και συνεκμετάλλευσης της ΑΟΖ είναι ότι κατά τη διάρκεια της άσκησης «Ηνίοχος», 10 F 16 -πέντε ελληνικά και πέντε Ισραηλινά- με τα οποία πέταξαν οι Αρχηγοί ΠΑ Ελλάδας και Ισραήλ και πραγματοποίησαν ασκήσεις πάνω από το Καστελόριζο (το νησιωτικό συμπλέγματα του Καστελόριζου αποτελεί το «κλειδί» για την εγχώρια αστική τάξη, αφού αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και με την Κύπρο και συνεπώς, η Τουρκία δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο!).

Παράλληλα πραγματοποιήθηκε και η αεροναυτική άσκηση ΗΠΑ, Ισραήλ και Ελλάδας «Noble Dina 15» (29 Απριλίου έως 14 Μαΐου 2015), η οποία πραγματοποιήθηκε από την Κρήτη μέχρι την Χάιφα του Ισραήλ. Σκοπός της ήταν η αξιολόγηση και ανάπτυξη του επιπέδου της συνεργασίας των συμμετεχόντων σε επιχειρησιακό και τακτικό/τεχνικό επίπεδο σε αντικείμενα: Πολέμου Επιφανείας, Ανθυποβρυχιακού Πολέμου, με χρήση και Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας, Αεράμυνας, Διοικητικής Μέριμνας εν πλω, με χρήση και των οργανικών Ελικοπτέρων, Ηλεκτρονικού Πολέμου και Επικοινωνιών και Επιχειρήσεων Ναυτικής Αποτροπής.

Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, πως η νέα συγκυβέρνηση δεν αλλάζει σε τίποτα την εξωτερική πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, εμμένοντας στην στρατηγική επιλογή της πρόσδεσης με τη νατοϊκή λυκοσυμμαχία και της δημιουργίας ενός οικονομικού-στρατιωτικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, με ενεργό σύμμαχο το χουντικό καθεστώς της Αιγύπτου. Σε αυτήν την κατεύθυνση πραγματοποιήθηκε και η 2η Τρι­με­ρής Σύ­νο­δος Κο­ρυ­φής Κύ­πρου, Αι­γύ­πτου και Ελ­λά­δας στις 29 Απρίλη στη Λευ­κω­σία (η πρώτη είχε πραγματοποιηθεί στο Καΐρο στις 8 Νοεμβρίου του 2014 με τη συμμετοχή του τότε πρωθυπουργού Α. Σαμαρά). Κύριο θέμα της ήταν η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και η συνεκμετάλλευση ενεργειακών πόρων, αλλά και η συνεργασία για τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας σε τομείς όπως το εμπόριο, η ενέργεια, ο τουρισμός και οι μεταφορές καθώς και η συνεργασία σε θέματα ασφαλείας. Ήδη λίγες μέρες πριν ο έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε πραγματοποιήσει διήμερη επίσημη επίσκεψη στην Αίγυπτο στα πλαίσια της στρατιωτικής συνεργασίας και της οργάνωσης κοινών στρατιωτικών ασκήσεων.

Η αλληλεγγύη των λαών που επικαλούνταν η “ριζοσπαστική αριστερά” ως αντιπολιτευόμενη δύναμη πάει περίπατο μπροστά στην ωμή κρατική realpolitik. Όπως ακριβώς οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έτσι και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βαθαίνει το ενδεχόμενο ενεργότερης συμμετοχής της Ελλάδας σε μια γενικευμένη πολεμική σύρραξη, καθώς οι εσωτερικές αντιφάσεις του καπιταλισμού οξύνονται μεσούσης της κρίσης και οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί δημιουργούν διαρκώς νέες θερμές εστίες έντασης. Μονάχα η συγκρότηση ενός πραγματικά διεθνιστικού αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου μπορεί να αποτελέσει ανασχετικό παράγοντα στο ενδεχόμενο ενός νέου αιματοκυλίσματος, που θα αποτελέσει το λάδι στα γρανάζια της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

 Συνέλευση αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ