Kείμενο του ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών για τις πρόσφατες μεταγωγές

 

Αμέσως μετά την αποτυχία εκλογής Προέδρου και την αυτόματη προκήρυξη εκλογών, η ακροδεξιά συγκυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου με συνοπτικές διαδικασίες θέτει σε εφαρμογή τον νόμο Αθανασίου για τις ειδικές συνθήκες κράτησης, προχωρώντας στις πρώτες μεταγωγές φυλακισμένων αγωνιστών στις φυλακές Δομοκού.  Πρώτος μετάγεται από τις φυλακές Διαβατών ο Νίκος Μαζιώτης στις 30 Δεκέμβρη κι ακολουθούν στις 2 Γενάρη οι μεταγωγές από τις ειδικές πτέρυγες των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Κώστας Γουρνάς, Αλέξανδρος Γιωτόπουλος και Βασίλης Τζωρτζάτος κι από τις ανδρικές φυλακές Κορυδαλλού οι Γρηγόρης Σαραφούδης και Γιάννης Ναξάκης. Παράλληλα με τις μεταγωγές στον Δομοκό, στις 3-01 και μετά από εισβολή των ΕΚΑΜ, μετάγονται από την Α΄ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού στις ειδικές πτέρυγες οι Χρήστος και Γεράσιμος Τσάκαλος, Ανδρέας Τσαβδαρίδης και Σπύρος Μάνδυλας. Στις 9 Ιανουαρίου μετάγεται στον Δομοκό και ο Χριστόδουλος Ξηρός. Ταυτόχρονα, προς τις φυλακές Δομοκού μετάγονται και ποινικοί κρατούμενοι κατηγορούμενοι με τον ν. 187 περί «εγκληματικής οργάνωσης».  Οι μεταγωγές βρίσκονται εν εξελίξει τόσο προς τις φυλακές Δομοκού όσο και προς τα ειδικά κελιά στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.

Πριν τις μεταγωγές αυτές, αλλά ακόμα και πριν την ψήφιση του νόμου Αθανασίου από το θερινό τμήμα της Βουλής, το κράτος ήδη εφάρμοζε άτυπα ένα καθεστώς εξαίρεσης ενάντια στους αιχμάλωτους πολιτικούς του αντιπάλους, στερώντας εκπαιδευτικές και τακτικές άδειες σε κρατούμενους για τους οποίους προβλέπονταν αυτές, στέλνοντας κρατούμενους σε απομόνωση σε διάφορες φυλακές της χώρας, δυσχεραίνοντας  την επικοινωνία τους (από την παραλαβή γραμμάτων μέχρι τα επισκεπτήρια και τα τηλέφωνα), ενώ κομβικό σημείο αποτέλεσε η ωμή κυβερνητική απαγόρευση της τηλεφωνικής παρέμβασης του Νίκου Μαζιώτη σε πολιτική εκδήλωση.

Με τις πρώτες μεταγωγές στις πτέρυγες τύπου Γ των φυλακών Δομοκού, εντείνεται από το καθεστώς η υλοποίηση του σχεδιασμού εξόντωσης των πολιτικών του αντιπάλων. Οι ειδικές συνθήκες κράτησης έρχονται να συμπληρώσουν, ως ένα άλλο «μνημόνιο για τους φυλακισμένους», το κατασταλτικό πογκρόμ που έχουν εξαπολύσει τα μαντρόσκυλα του κεφαλαίου εναντίον κάθε έκφανσης κοινωνικής και ταξικής απειθαρχίας. Οι πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος και οι απείθαρχοι κρατούμενοι, όσοι δεν σκύβουν το κεφάλι στα κάτεργα του σωφρονιστικού φασισμού, θάβονται ζωντανοί για να παραδειγματιστεί η κοινωνία, για να καταπνίγει εν τη γενέσει της κάθε  απόπειρα αντίστασης στη σύγχρονη βαρβαρότητα. Οι φυλακές τύπου Γ είναι ακόμη ένα ψηφιδωτό στο μωσαϊκό της κατασταλτικής πειθάρχησης, είναι μια φυλακή μέσα στη φυλακή, μια κατάσταση εξαίρεσης εντός της γενικευμένης κατάστασης εξαίρεσης  που έχει επιβάλλει το σύγχρονο καθεστώς έκτακτης ανάγκης.

Οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό των φυλακισμένων μας συντρόφων και να αγωνιστούμε μαζί τους για να αναχαιτίσουμε την επίθεση που δέχονται. Να καταργήσουμε τις ειδικές συνθήκες κράτησης στην πράξη.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών (συνέλευση Αθήνας)