ΕΜΠΡΟΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΙ: για μια κριτική ενάντια στην καταπίεση των παιδιών και για τους τρόπους αντίστασης σε αυτή

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις flying theory η μπροσούρα "ΕΜΠΡΟΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΙ: για μια κριτική ενάντια στην καταπίεση των παιδιών και για τους τρόπους αντίστασης σε αυτή". Αναδημοσιεύουμε ενδεικτικά ένα πιπεράτο απόσπασμα της μπροσούρας και το εισαγωγικό κείμενο της έκδοσης.

ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΞΙ»

Για να επιβάλλουν την «πολιτική του έξι σε όλους γιατί το σχολείο είναι σκατά», κομάντος οπλισμένα φορώντας κράνη, έσπειραν το χάος στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ιταλίας. Οι λυκειάρχες, οι διευθυντές, οι εκπαιδευτικοί που αρνούνταν να βαθμολογήσουν αυτόματα με τουλάχιστον 6 όλα τα γραπτά, βρίστηκαν, χτυπήθηκαν, απήχθησαν, απειλήθηκαν με θάνατο, μερικές φορές τα αυτοκίνητά τους κάηκαν και τα πράγματά τους καταστράφηκαν. [...]

Αφού αγανάκτησαν, εκπαιδευτικοί από πολλά λύκεια της χώρας, έκλεισαν τα σχολεία. Η έρευνα αποκαλύπτει ότι, εδώ και χρόνια, οι μαθητές τους έχουν επιβάλλει τον τρόμο, με αμφίβολα μέσα όπως: τοποθέτηση βόμβας έξω από το διαμέρισμα καθηγητή και χτύπημα του κουδουνιού για να βγει και να σκάσει η βόμβα στη μούρη του, προπη λακισμός καθηγητών και απειλές για εκπαραθύρωση, κάψιμο των γραπτών των εξετάσεων.

 Τον ιανουάριο του 1978, αφού τα δυο τελευταία χρόνια είχαν υποστεί το κάψιμο της αίθουσας καθηγητών, το κάψιμο των αυτοκινήτων ορισμένων εκπαιδευτικών, δύο επιθέσεις με πλαστικό, το θέαμα του λυκειάρχη να τις τρώει δυο φορές με βροχή από παλουκιές, το κάψιμο των γραπτών των μαθηματικών, την προσπάθεια καψίματος του διαμερίσματος του υποδιευθυντή, οι εξήντα εκπαιδευτικοί του λυκείου θετικών επιστημών Polo Scarpi της Ρώμης, υπέβαλλαν τελικά την παραίτησή τους.

Suzanne Labin (Η πολιτική βία, 1978) Αναφέρεται από τον Noel Godin, Ανθολογία της ένοπλης εξέγερσης,

Σημείωμα της έκδοσης

Η μπροσούρα που κρατάτε στα χέρια σας είναι μεταφρασμένη από τα γαλλικά. Είναι μια συλλογή από πολυάριθμες πηγές (λογοτεχνικά κείμενα, προκηρύξεις, πολιτικές αναλύσεις, τραγούδια…) γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης του παιδιού από τους κοινωνικούς θεσμούς. Το ύφος και οι θεματικές των επιμέρους κειμένων είναι διαφορετικές. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τον οποίο θεωρήσαμε σημαντικό να τα μεταφράσουμε, καθώς το καθένα αποτελεί ένα μέρος μιας συνολικότερης εικόνας. Αυτής του ελέγχου πάνω στα σώματα και τα μυαλά των μικρότερων ηλικιακά ανθρώπων, ως οργανωμένη τακτική επιβολής της κρατικής και καπιταλιστικής κυριαρχίας σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Καθώς η εξουσία στην κοινωνία που ζούμε είναι διάχυτη, αποτυπώνεται σε όλες τις σχέσεις μας, πόσο μάλλον στους θεσμούς που τις διέπουν. Η οικογένεια, το σχολείο, η θρησκεία, η αγορά, η δικαιοσύνη, η φυλακή, είναι μόνο κάποιοι από αυτούς τους θεσμούς, των οποίων η λειτουργία αναλύεται μέσα στα κείμενα, πάντα υπό το πρίσμα της καταπίεσης της παιδικής προσωπικότητας. 

Η απόπειρα οριοθέτησης της παιδικής ενέργειας και φαντασίας αποτελεί το πρωταρχικό στάδιο της συνεχούς διαδικασίας ελέγχου που επιχειρεί το κράτος πάνω στον άνθρωπο και τη φύση. Αντίθετα με την κοινά αποδεκτή u940 .ποψη που θεωρεί τα παιδιά ανίκανα να πάρουν αποφάσεις για τη ζωή τους, τα παρακάτω κείμενα προσπαθούν να ανιχνεύσουν τις δυνατότητες αυτονομίας των μικρότερων ανθρώπων, οι οποίες συχνά έρχονται σε σύγκρουση με τις διαθέσεις επιβολής των γονιών, των δασκάλων, των μπάτσων, κτλ. Επιπλέον, διαφαίνονται οι προσπάθειες των νέων να εξερευνήσουν τις επιθυμίες τους και τους τρόπους με τους οποίους θα παλέψουν για αυτές, ενάντια σε ότι τους καταπιέζει.  

Η ελληνική μετάφραση αυτής της συλλογής έχει ξεχωριστή σημασία για εμάς λόγω της χρονικής συγκυρίας κατά την οποία εκδίδεται. Διανύουμε μια περίοδο όπου ο εθνικιστικός λόγος, με περιτύλιγμα αντίστασης, προσπαθεί να διαχυθεί στο κοινωνικό πεδίο. Η ρητορική που χρησιμοποιείται κινείται γύρω από την επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες (οικογένεια, θρησκεία, εθνική ενότητα) σε συνδυασμό με την εξύψωση νεότερων όπως η μισθωτή εργασία, η αγορά, κα. Στην ουσία παρουσιάζει ως «επαναστατικούς» τους ίδιους θεσμούς που φέρουν μέσα τους την καταπίεση του ανθρώπου. Ο λόγος που εκφράζεται μέσα από αυτήν την μπροσούρα αποτελεί λοιπόν ένα ξεκάθαρο σχόλιο ενάντια στις παραπάνω αντιλήψεις, ξεγυμνώνοντας τη φασιστική ρητορεία από τα ψευτοεπαναστατικά της φτιασίδια.

Αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι να ταυτιστούμε απαραίτητα με τις εκάστοτε απόψεις που εκφράζονται μέσα στα κείμενα, αλλά να προσπαθήσουμε μέσα από αυτές να αντιληφθούμε τις διαφορετικές πτυχές της παιδικής καταπίεσης και να δομήσουμε την αντίστασή μας σε αυτή, ως κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια στην εξουσία. Αντίσταση, όχι ως εξατομικευμένη ψυχολογική αντίδραση, αλλά ως συνδυασμό σκέψης και δράσης, βασιζόμενη σε δεσμούς αλληλεγγύης. Κλείνοντας, ελπίζουμε αυτή η έκδοση να αποτελέσει ένα ακόμη βήμα για τη γεφύρωση του ηλικιακού χάσματος μεταξύ των αγωνιζόμενων ανθρώπων.

ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...