ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΕΝΑΣ ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΗΣ ΤΟΥ 68

ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΕΝΑΣ ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΗΣ ΤΟΥ 68


«Πίσω από τα οδοφράγματα, μπορεί να υπάρχουν πολλά που είναι ευγενικά και ηρωικά. Αλλά, τι υπάρχει πίσω από το κύριο άρθρο μιας εφημερίδας, πέρα από προκατάληψη, ηλιθιότητα, ψευδολογία και μωρολογία; Και όταν αυτά τα τέσσερα ενώνονται, σχηματίζουν μια τρομερή δύναμη και συνθέτουν μια νέα εξουσία. Τον παλιό καιρό οι άνθρωπο είχαν τη μέγγενη. Τώρα έχουν τον Τύπο.

Η μοντέρνα δημοσιογραφία δικαιολογεί την ύπαρξή της χάρη στη σπουδαία Δαρβίνεια αρχή της επιβίωσης του χυδαιότερου. Η διαφορά ανάμεσα στη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία είναι πως η πρώτη δε διαβάζεται καθόλου, ενώ η δεύτερη δε διαβάζεται με τίποτα»
Όσκαρ Ουάιλντ



Πλάνο πρώτο:

Ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης είναι αρκετά γνωστός στους αντιεξουσιαστικούς κύκλους της Θεσσαλονίκης: συμπαθητική φυσιογνωμία (κλασικός θείος που φορτώνει γαριδάκια και σοκοφρέτες στα αγαπημένα του ανιψάκια), κάνει μια ποιοτική εκπομπή (τις Ανιχνεύσεις στην ΕΤ3) και το κυριότερο: καλεί αντιεξουσιαστές και αριστεριστές στην εκπομπή του. Δεν είναι λίγες οι φορές που μέλη της ΑΚ Θες/νίκης, μέλη αριστερίστικών ομάδων, ακόμα και ο στοχαστής Τάκης Φωτόπουλος, έχουν φιλοξενηθεί στην εκπομπή του Σαββίδη. Προσφάτως δε, έκανε κι ένα ποιοτικότατο αφιέρωμα στον Κορνήλιο Καστοριάδη. Εν τέλει, ο Σαββίδης ήταν το τυπικό παράδειγμα ορισμένων αντι-εξουσιαστών και αριστεριστών: «είδατε που δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι ίδιοι;», αναφωνούσαν.


Πλάνο δεύτερο:

26 Νοεμβρίου 2007. Μετά από μια εμπρηστική επίθεση σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων συλλαμβάνεται ο αναρχικός Βαγγέλης Μποτζατζής. Άλλοι τρεις αναρχικοί καταζητούνται για την επίθεση. Ορισμένα ΜΜΕ έσπευσαν να δικαιώσουν το συνηθισμένο τους ρόλο (αυτόν της συμπληρωματικής κατασταλτικής δύναμης) και δημοσίευσαν τις φωτογραφίες των τριών καταζητούμενων. Ανάμεσα στα ΜΜΕ που λειτούργησαν σα δεξί χέρι της αστυνομίας ήταν και η Μακεδονία, του ημίτρελου εθνικιστή Κώστα Ζουράρι. Μαντέψτε, λοιπόν, ποιος είναι διευθυντής της εν λόγω εφημερίδας. Ο ποιοτικός δημοσιογράφος ξεμασκαρεύτηκε, λοιπόν και έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο: αυτό του ποιοτικού ρουφιάνου. Οι λαλίστατοι, εδώ και χρόνια, υπερασπιστές του ξαφνικά σωπάσαν.

Αφού, λοιπόν, έκανε το ασφαλίτικο καθήκον του ο κύριος Σαββίδης, είπε να ασχοληθεί και με το Μάη του 68 και τα διδάγματά του ( διδάγματα του Μάη του 68, στο 2008, εφ. Μακεδονία, Τρίτη 01.01.2008). Εδώ, λοιπόν, ο ποιοτικός κυρ Παντελής δίνει ρεσιτάλ ασχετοσύνης και ανοησίας. Και το χειρότερο σας το κρατάμε για το τέλος. Λίγα παραδείγματα:

«”απαγορεύεται το απαγορεύεται” ήταν ένα δημοφιλές σύνθημα. Και αυτό αποτελεί μια διδαχή προς τους ηγέτες- της Ελλάδας συμπεριλαμβανόμενης- ότι για να αποφευχθεί η κοινωνική έκρηξη, πρέπει στο δημοκρατικό καθεστώς να λειτουργούν οι θεσμοί και οι ηγέτες να έχουν την ικανότητα να συλλαμβάνουν τα όρια της ανοχής της κοινωνίας»
Εδώ ο ποιοτικός κυρ Παντελής κάνει ένα ρεσιτάλ πολιτικής ανάλυσης, χρησιμοποιώντας σαν εργαλεία σκέψης ένα μίγμα υπαρκτού σουρεαλισμού και της μεθόδου “-τι κάνεις Γιάννη; -κουκιά σπέρνω”. Τα σχόλια περιττεύουν…

Τι πρέπει άραγε να κάνουν οι κρατούντες για να αποφευχθούν οι κοινωνικές εκρήξεις; Ο κυρ Παντελής έχει τη σίγουρη λύση: να διαμορφώσουν ένα σύστημα αξιών! «Η διαμόρφωση ενός τέτοιου συστήματος, ίσως, πρέπει να αποτελέσει αδήριτη ανάγκη των πολιτικών, εάν θέλουν να αποφύγουν μια νέα κοινωνική έκρηξη με απρόβλεπτες διαστάσεις». Σοφή σκέψη: ένα ηθικό σχέδιο Μάρσαλ και τα πάντα ηρεμούν. Μα πως δεν το σκέφτηκαν γενιές και γενιές εξουσιαστικών think tank;

Η ανοησία του ποιοτικού κυρ Παντελή, όμως, φτάνει στο απόγειό της, όταν δίπλα στα συνθήματα των καταστασιακών και των λυσσασμένων ( Μη δουλεύεις ποτέ, Οπλίστε τις επιθυμίες σας, Στην καρδιά του πόνου- Μηδενισμός, η ντροπή είναι αντεπαναστατική κλπ) βάζει και το αμίμητο: sex and drugs!!! (Παντελή, ξέχασες το rock n roll…)
Αλλά, εκεί που ο αντιεξουσιαστής, καστοριαδικός κλπ κυρ Παντελής δείχνει τις πραγματικές του προθέσεις και τη θέση του υπέρ των αστυνομιών αυτού του κόσμου, είναι στον επίλογο του κειμένου: «Καλή χρονιά κι ας ευχηθούμε να μην υπάρξουν οι συνθήκες που θα οδηγήσουν σε μια νέα κοινωνική έκρηξη». Αμήν…


«Οι κατάσκοποι είναι εντελώς άχρηστοι στις μέρες μας. Το επάγγελμά τους έχει σβήσει. Οι εφημερίδες έχουν αναλάβει τη δουλειά τους»
Όσκαρ Ουάιλντ

Ο ποιοτικός ρουφιάνος είναι ο ιδανικός κατάσκοπος. Ο ποιοτικός ρουφιάνος ξέρει καλά τη δουλειά του, παίζει άριστα το ρόλο του. Είναι, όπως αποκαλεί και η αστική γλώσσα τους εξευγενισμένους της ρουφιάνους, “αντικειμενικός”. Γι αυτήν την αντικειμενικότητά του, άλλωστε πήρε και το βραβείο Μπότση ( τώρα του ευχόμαστε να πάρει και το βραβείο Μαίρη Μπόση, για την προσφορά του στην αντιτρομοκρατική σταυροφορία…)

Το ζήτημα, όμως, δεν είναι μονάχα αυτός. Το ζήτημα είναι αυτοί που τόσα χρόνια τον γλύφουν και του κάνουν πλάτες, για να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας, μια τζούρα θεαματικής μαστούρας. Κοιμηθείτε ήσυχα, “σύντροφοι” στη μεγάλη νύχτα του θεάματος. Και όνειρα γλυκά…


Εμείς πάλι, θα αναδημοσιεύσουμε το κείμενο των τριών καταζητούμενων συντρόφων, έτσι όπως δημοσιεύθηκε στα indymedia. Ας μας επιτρέψουνε οι σύντροφοι, να αφιερώσουμε το κείμενο τους στο “σύντροφο” Σ.Μ. (μέλος της δημοσιογραφικής ομάδας του Παντελή Σαββίδη, στις Ανιχνεύσεις…):

Ξημερώματα της Δευτέρας 26/11/07

Ο σύντροφος Β. Μποτζατζής προσάγεται από αστυνομικούς με πολιτικά, ενώ βρισκόταν στο σπίτι της φίλης του στην Ά. Πόλη και κατάσχεται το αυτοκίνητό του. Οδηγείται στην Γ.Α.Δ.Θ. , όπου κρατείται πάνω από 48 ώρες, σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης και χωρίς νομική κάλυψη.

Την ίδια μέρα, Δευτέρα πρωί, και ενώ οι μπάτσοι έχουν ήδη εισβάλει στο σπίτι του Βαγγέλη και στο σπίτι της φίλης του, προσάγεται και η ίδια από το χώρο εργασίας της.
Το μεσημέρι και το απόγευμα της ίδιας μέρας, γίνονται άλλες 4 προσαγωγές συντρόφων που συνδέονται φιλικά και πολιτικά με το Βαγγέλη. Οι δύο επίσης εν ώρα εργασίας τους, ενώ οι άλλοι δύο μέσα από καφετερία, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Αργά το βράδυ οι 4 αφήνονται ελεύθεροι, ενώ προηγείται συγκέντρωση αλληλεγγύης όπου παρευρεθήκαμε πάνω από 100 άτομα έξω από τη Γ.Α.Δ.Θ.. Ο Βαγγέλης και η φίλη του συνεχίζουν να κρατούνται.

Τρίτη 27/11/07 μετά από 35 ώρες κράτησης η φίλη του Βαγγέλη αφήνεται ελεύθερη. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας η Άνω Πόλη (δηλ. η ευρύτερη περιοχή γύρω από τους χώρους κατοικίας μας) πολιορκείται από δυνάμεις της αστυνομίας. Δύο κλούβες παρατάσσονται στα όρια της γειτονιάς και δεκάδες ασφαλίτες, ζητάδες και περιπολικά κινούνται προκλητικά στην περιοχή. Το απόγευμα της ίδιας μέρας πληροφορούμαστε ότι γίνεται έφοδος της αντιτρομοκρατικής στις κατοικίες μας. (σημ.: στο ένα από τα δύο σπίτια χωρίς την παρουσία δικηγόρων ή κατοίκου, ενώ στο άλλο προσάγεται και μια συντρόφισσα που αφήνεται ώρες αργότερα). Αυτό το γεγονός μας κατέστησε πλέον σαφές, ότι η αστυνομία προσπαθεί να στήσει ένα βρώμικο παιχνίδι εις βάρος μας κατασκευάζοντας “ενόχους”.

Την Τετάρτη 28/11/07, με βάση μια ανυπόστατη, κατασκευασμένη κατάθεση της φίλης του Βαγγέλη, προϊόν εκβιασμών, απειλών, ψυχολογικής βίας και πίεσης, στήνεται ένα απίστευτο κατηγορητήριο για τον Βαγγέλη και εκδίδονται άλλα 3 εντάλματα σύλληψης εις βάρος μας.

Οι κατηγορίες που μας αποδίδουν είναι 5 κακουργήματα και 3 πλημμελήματα, και συγκεκριμένα: εμπρησμός τελειωμένος και σε απόπειρα από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, έκρηξη τελειωμένη και σε απόπειρα από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικού μηχανισμού, διακεκριμένη περίπτωση φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, εγκληματική οργάνωση, τρομοκρατικές πράξεις από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, παράνομη οπλοκατοχή.

Ο Βαγγέλης αρνείται τις κατηγορίες, δηλώνει αναρχικός και προφυλακίζεται στις δικαστικές φυλακές Κομοτηνής. Ομοίως και οι 3 μας δεν αποδεχόμαστε καμία από τις κατηγορίες.

Τα Μ.Μ.Ε. σε αγαστή συνεργασία με τους φορείς της εξουσίας αναλαμβάνουν δράση. Δημοσιοποιούνται στις εφημερίδες Μακεδονία και Έθνος, καθώς και στα κανάλια Mega, ET3, Alter και Alpha οι φωτογραφίες και των 3 μας. Έλειπε μόνο η λέξη “καταζητείται” και η αμοιβή που θα δίδονταν σε κάθε ενδεχόμενο ρουφιάνο.

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, από την αρχή και χωρίς να αμφιβάλουμε καθόλου, επιλέξαμε την φυγή. Επιλογή τόσο συνειδητή όσο και πολιτική. Είμαστε αναρχικοί και ως τέτοιοι αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Για μας ο αγώνας για ελευθερία είναι μονόδρομος. Τα δίπολα αθώος-ένοχος, ηθικός-ανήθικος, καλό-κακό, δεν τα αναγνωρίζουμε και ούτε προτειθόμαστε να το κάνουμε τώρα. Γι’ αυτό, επιλέγουμε να μην γίνουμε θύματα της εξουσίας, των διαδικασιών, των νόμων, της αυστηρότητας ή της επιείκειας.
Αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας ως πολιτικά όντα που ανήκουν στον αναρχικό-επαναστατικό χώρο. Η συμμετοχή μας σ’ αυτόν είναι ένας τρόπος να υπάρχουμε στο σήμερα δίχως να προσμένουμε καρτερικά έναν επίγειο παράδεισο κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά προωθώντας την καθημερινή αναζήτηση και την ρήξη ανάμεσα σε θεσμούς και σχέσεις για την επανάκτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Υπάρχουμε στη συνθήκη του σήμερα, χωρίς να ευαγγελίζουμε ένα “καλύτερο αύριο”, ζούμε και παλεύουμε για το τώρα, βάζοντας προοπτικές για το μέλλον. Θεωρούμε το τρίπτυχο “χθες-σήμερα-αύριο” έναυσμα για γόνιμη κριτική. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και προχωράμε πιο πέρα από αυτά.

Αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη-αντίληψη μας εχθρική προς το υπάρχον. Ενεργητικά στεκόμαστε αντίθετοι προς όλους αυτούς που αντικατοπτρίζουν αυτή τη συμβιβασμένη κοινωνία, την οποία βλέπουμε συνολικά και όχι μόνο ως προς τους εξουσιαστικούς της παράγοντες και θεσμούς αλλά και στην ολότητα των αποχαυνωμένων υπηκόων της. Αυτούς που με την “ουδέτερη” στάση τους, που μόνο ουδέτερη δεν είναι, γιατί η σιωπή είναι συνενοχή, προσπαθούν να “κατακτήσουν” μια βολεμένη θέση σε αυτό το σύστημα, κυριευμένοι από συμπλέγματα μικρο-εξουσίας. Είτε αυτούς που αναλαμβάνουν εθελοντικά το ρόλο του ευυπόληπτου πολίτη – συνειδητού ρουφιάνου όπου οι κανόνες, οι νόμοι και η τάξη αποκτούν ηθική ισχύ όμοια με την υποταγή στο θάνατο των σύγχρονων κοινωνικών νεκροταφείων.

Ήταν, είναι και θα είναι επιλογή μας να στεκόμαστε απέναντι σε όλη αυτή τη βρωμιά, και ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι τη ζωή και την ελευθερία μας, δεν μπορεί κανείς άλλος εκτός από μας να καθορίσει.

Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε επιθετικοί σε αυτόν τον κόσμο που το μοναδικό που έχει να προτάξει είναι η απάθεια είναι η απάθεια, το βόλεμα και η εθελοδουλεία.
Οι αντιλήψεις μας, μοιάζουν με ορμητικά νερά, που προσπαθούν να παρασύρουν τις προσταγές της εξουσίας, όποιες κι αν είναι οι μορφές της. Οι βράχοι των ορίων της νομιμότητας, που έντεχνα προσπαθεί αυτή να επιβάλλει στα ριζοσπαστικά κομμάτια αυτής της κοινωνίας, δεν πρόκειται να τους φράξουν το δρόμο.

Δεν συμβιβαστήκαμε και ούτε πρόκειται να συμβιβαστούμε με αυτόν τον γερασμένο κόσμο.
Επειδή ποτέ δεν κατείχαμε μια θέση στο μαντρί της εξουσίας.

Επειδή η αξιοπρέπεια μας δεν θα μας επέτρεπε ποτέ να ακολουθήσουμε οικιοθελώς την τακτική των “προβάτων επί σφαγή”.

Επειδή την “αγνή” δημοκρατία σας την γνωρίζουμε καλά, τη δημοκρατία του ολοκληρωτισμού, του ελέγχου και της ασφάλειας-ανασφάλειας.
Επειδή είμαστε άνθρωποι και δεν θα ανταλλάσσαμε την ελευθερία μας με οποιοδήποτε άλλο τίμημα.

Θα τα πούμε στη δημοκρατική σας θεατρική παράσταση που ονομάζεται δικαστήριο.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΠΟΤΖΑΤΖΗ
Δήμητρα Σ. – Κώστας Χ. – Ηλίας Ν