Η ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΦΤΕΡΝΑ ΤΟΥ 4ου ΡΑΪΧ

Η ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΦΤΕΡΝΑ ΤΟΥ 4ου ΡΑΪΧ

«Είναι ο καπιταλισμός, μην τρελαίνεστε! Είναι ο καπιταλισμός»

Άδωνις Γεωργιάδης

«Αλλά η επανάσταση είναι η μόνη μορφή πολέμου - κι αυτός είναι ένας ακόμα ιδιάζων νόμος της ζωής – στον οποίο η τελική νίκη μπορεί να προετοιμαστεί μόνο με μια σειρά από ήττες»

Ρόζα Λούξεμπουργκ

Τα πλούτη τους είναι το αίμα μας, λέει ένα παλιό καλό σύνθημα. Ενίοτε το σύνθημα αυτό αποκτά και κυριολεκτική ισχύ...

Δύο δεκαετίες περίπου πέρασαν απ' την κατάργηση του φυλετικού απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική και την ομαλή μετάβαση στην εξουσία του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (κομμάτι του οποίου είναι και το αυτοαποκαλούμενο “Κομμουνιστικό” Κόμμα). Ο θρυλικός για τον αντιρατσιστικό του αγώνα και την πολυετή φυλάκιση του Νέλσον Μαντέλα έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας (τους), με όλες τις απαραίτητες ευλογίες του Δυτικού υπεριμπεριαλισμού και τις παράτες του Θεάματος του “αντι”ρατσισμού. Πίσω όμως απ' το χρυσό παραπέτασμα της ψευδοσυμφιλίωσης λευκών και αφρικανών, κρύβονταν ένα διαφορετικό απαρτχάιντ : η Ν. Αφρική παραδόθηκε σιδηροδέσμια στα γεράκια των αγορών και στα κοράκια της Σχολής του Σικάγου, που κατά τα δικά τους ειωθότα προχώρησαν σε μια άνευ προηγουμένου νεοφιλελεύθερη λεηλασία. Το νέο απαρτχάιντ ήταν ταξικό...

Ο ταξικός πόλεμος στη Ν. Αφρική εδώ και χρόνια είναι ιδιαίτερα οξυμένος. Ένα γεγονός, όμως, ήρθε να προεικονίσει το ίδιο μας το μέλλον, το μέλλον της ευτοπίας του Κεφαλαίου (που είναι δυστοπία για το προλεταριάτο), αν δεν τους εμποδίσουμε έγκαιρα. Το μέλλον της σιδερένιας φτέρνας του Κεφαλαίου και του κράτους του (εν προκειμένω της χρυσής φτέρνας).

Στις 12 Αυγούστου του 2012 οι “εργαζόμενοι με στολή”^[1], οι μπάτσοι δηλαδή, εκτέλεσαν σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση 34 απεργούς σε ορυχείο στη Μαρικάνα. Οι εικόνες της εν ψυχρώ εκτέλεσης “ συγκλόνισαν” τη δυτική κοινή γνώμη, μέσα σ' ένα κρεσέντο υποκρισίας. Αυτή η εκτέλεση, όμως, δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό και απλή αστυνομική αυθαιρεσία. Ήταν κεντρική πολιτική επιλογή της υπηρέτριας του Κεφαλαίου που ακούει στο εντυπωσιακό όνομα Κυβέρνηση. Ήταν μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή προς παραδειγματισμό, προς γνώση και συμμόρφωση όλων των απείθαρχων προλετάριων που έχουν το θράσος να απαιτούν αξιοπρεπείς συνθήκες επιβίωσης!

Αυτό που δεν μας λένε όλοι οι “ευαίσθητοι” υποκριτές, είναι πως τα αδέλφια μας στην Μαρικάνα δεν ήταν απλοί ειρηνικοί διαδηλωτές, δεν ζητιάνεψαν την αξιοπρέπεια τους. Οι προλετάριοι επί βδομάδες έχεζαν πατόκορφα τις απειλές και τα τελεσίγραφα της εργοδοσίας, οργανώνοντας άγρια απεργία. Επί μέρες συγκρούονταν με αυτοσχέδια όπλα με τα ένστολα τσιράκια της αστικής τάξης. Η μάχη φυσικά ήταν άνιση : απ' τους 46 συνολικά νεκρούς μόλις οι δύο ήταν μπάτσοι, ενώ οι υπόλοιποι 44 ήταν άνθρωποι.

Η εν ψυχρώ, όμως, εκτέλεση της 12ης Αυγούστου δεν ήταν μια εσωτερική υπόθεση των “άγριων ιθαγενών” αφρικανών. Το “ανθρωπιστικό” δυτικό κεφάλαιο, είναι ο πραγματικός ηθικός αυτουργός της σφαγής. Το βρετανικών συμφερόντων ορυχείο πλατίνας στη Μαρικάνα παράγει το 12% της παγκόσμιας παραγωγής λευκόχρυσου, κερδίζει δηλαδή το χάλκινο μετάλλιο, αφού κατακτά την 3η θέση σε παγκόσμιο επίπεδο. Με δύο λόγια : είναι πολλά τα λεφτά... Οι απείθαρχοι θα φάνε μολύβι!

Όποιος νομίζει πως η εικόνα αυτή είναι μακρινή και αφορά μόνο τους “τριτοκοσμικούς” και όχι εμάς τους “εξελιγμένους” ευρωπαίους είναι βαθιά νυχτωμένος. Το Κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, ήδη προετοιμάζονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα υλικοτεχνικά, ιδεολογικά και με μεταβολές στο νομικό πλαίσιο, καταργώντας σταδιακά όλα τα προσχήματα. Στα πλαίσια του σχεδιασμού της αντί-εξέγερσης και της πειθάρχησης του προλεταριάτου είναι και η δημιουργία της Eurogendfor, μιας ευέλικτης αστυνομικό/στρατιωτικής δομής με ρόλο την καταστολή εξεγερμένου πλήθους. Όπως το θέτει ο γεωπολιτικός αναλυτής Αλέξανδρος Μπουφέσης : «εκείνο το οποίο απασχολεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι η ύπαρξη ενός εκστρατευτικού σώματος πολλαπλών ρόλων, του οποίου το δόγμα να βασίζεται πρωτίστως στην ικανότητα παράταξης δυνάμεων και να μπορεί να ανταποκριθεί τόσο σε εσωτερικές όσο και εξωευρωπαϊκές προκλήσεις»^[2]. Ο υπουργός εσωτερικών της Πορτογαλίας ήδη από το 2006 έθετε ως στόχο η Eurogendfor να γίνει σώμα με επαυξημένες ιδιότητες και παγκόσμια εμβέλεια. Έτσι, αυτό το ιδιαίτερο υβρίδιο “δύναμης αστυνόμευσης θεσπισμένης και ως στρατιωτικός παράγων” θα αποτελεί μια χρήσιμη κατασταλτική εφεδρεία του συστήματος στην αυταρχική του επέλαση : «Η Eurogendfor είναι μια δύναμη υψηλής κινητικότητας,ικανή να αναπτυχθεί σχεδόν αυτομάτως, σε περιπτώσεις αποσταθεροποίησης, εφόσον η δύναμη έχει εκπαιδευτεί τοιουτοτρόπως, ώστε οι εντολές που δέχεται να εξαρτώνται τόσο απ' τους πολιτικούς όσο και απ΄τους στρατιωτικούς ανωτέρους. Η Eurogendfor είναι σε θέση να αντιδρά αποτελεσματικά καταστέλλοντας εγκληματικές δραστηριότητες». Όπου “εγκληματικές δραστηριότητες” διαβάστε : προλεταριακή απειθαρχία, κοινωνική εξέγερση και το πασπαρτού του “εξτρεμισμού” και της “τρομοκρατίας”^[3]. Το περιγράφει και το ίδιο το καταστατικό της Eurogendfor : σε οποιαδήποτε κοινωνική αναταραχή (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), μια πολιτική οντότητα (διάβαζε: μια κυβέρνηση, ήτοι το υπηρετικό προσωπικό του Κεφαλαίου) μπορεί να καλέσει την Eurogendfor για να βοηθήσει στο άγιο και σεπτό έργο της καταστολής πλήθους και της αποκατάστασης της νομιμότητας (τους) και της τάξης (τους).

Η ιδέα της στρατιωτικοποίησης της καταστολής είναι προϋπάρχουσα της κρίσης. Είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε την κρίση ως γεγονός που τεμαχίζει στα δύο την παγκόσμια ιστορία! Ωστόσο οι κρίσεις και οι συνακόλουθες συστημικές αναταράξεις λειτουργούν ως επιταχυντής εξελίξεων. Απ΄την κρατική πλευρά, όλο και πληθαίνουν οι προετοιμασίες για χρήση στρατιωτικοποιημένης κατασταλτικής βίας, είτε στρατιωτικοποιώντας τις ήδη υπάρχουσες αστυνομικές δομές, είτε δημιουργώντας νέες μεικτές μορφές κατασταλτικών μονάδων (όπως η Eurogendfor και άλλες μονάδες - εκπαιδευμένων γι αυτόν τον ειδικό σκοπό - των ειδικών δυνάμεων του επαγγελματικού στρατού). Οι ασκήσεις καταστολής πλήθους στο Κιλκίς, οι απειλές των ιταλικών κυβερνήσεων να καταστείλουν στρατιωτικά τις βίαιες λαϊκές κινητοποιήσεις εναντίον των έργων για τα τρένα υψηλής ταχύτητας ή τις εγκαταστάσεις χωματερών, οι επί χάρτου ασκήσεις εξουσιαστικών δεξαμενών σκέψης, η τοποθέτηση συστοιχιών αντιαεροπορικών πυραύλων στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο, η πρόσφατη τροποποίηση του γερμανικού συντάγματος, ώστε να μπορεί ο στρατός να επέμβει στο εσωτερικό της χώρας^[4], όταν το απαιτούν οι “έκτακτες” περιστάσεις και άλλα τέτοια γεγονότα, δείχνουν ολοκάθαρα πως η σφαγή της Μαρικάνα είναι μονάχα η προεικόνιση και του δικού μας μέλλοντος. Το Κεφάλαιο είναι βαθιά αμοραλιστικό : δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει όλες τις κατασταλτικές του εφεδρείες για να πειθαρχήσει το προλεταριάτο, όπως και δε θα διστάσει να (ξανα)αιματοκυλήσει τον πλανήτη για να ξαναπάρει μπρος η μηχανή. Επειδή είναι σαδιστικό; Όχι!

Δύο μόλις βδομάδες πριν τη σφαγή των προλετάριων αδερφών στη Νότια Αφρική, στις 29 Ιουλίου, το Έθνος της Κυριακής κυκλοφόρησε μ' ένα άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο : «Οι πλούσιοι κρύβουν 21 τρις δολάρια σε φοροπαραδείσους». Και μ' εναν εξίσου ενδιαφέροντα υπότιτλο : «Μέσα σε 40 χρόνια έχουν καταφέρει να κερδίσουν χρήματα που ξεπερνούν το ΑΕΠ των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας μαζί». Αυτό είναι ενδεικτικό μονάχα της τεράστιας υπερσυσσώρευσης πλούτου στα χέρια λίγων (και της συνακόλουθης υπερσυσσώρευσης αθλιότητας), που προκλήθηκε μετά τον ψόφο του Κεϋνσιανισμού και τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση που ξεκίνησε το ΄70. Δεν είναι ο υπεριστορικός σαδισμός, λοιπόν, είναι η ίδια η ταξική θέση των καπιταλιστών που τους καθιστούν έτοιμους ανά πάσα στιγμή να υπερασπιστούν τα “κεκτημένα” τους, με κάθε μέσο – ακόμα και με παγκόσμιο πόλεμο! Το έχουν κάνει ήδη δύο φορές τον προηγούμενο αιώνα γιατί να διστάσουν τώρα; Όχι φυσικά ως σκοτεινή συνωμοσία που προαποφασίζει μέσα σε κλειστές αίθουσες το ιστορικό μέλλον, αλλά ως αποτέλεσμα που προκύπτει απ' την ίδια τη λειτουργία του καπιταλισμού, τις εσωτερικές του αντιφάσεις και τη λογική της αέναης υπερκερδοφορίας με κάθε κόστος. Το Κεφάλαιο με κάθε του πράξη κραυγάζει : Εμού θανόντος γαία πυρί μιχθήτω! Γι' αυτό και ο καπιταλιστικός αμοραλισμός στο καταστροφικό του έργο δε διστάζει όχι μόνο να αιματοκυλήσει τον πλανήτη, αλλά και να εξοντώσει την ίδια τη φύση και να εμπορευματοποιήσει στη συνέχεια την “σωτηρία” του περιβάλλοντος! Ο πράσινος καπιταλισμός είναι μονάχα το αντεστραμμένο είδωλο του καπιταλισμού της καταστροφής!

Εν κατακλείδι, δεν είναι μονάχα θεωρητικά διαπιστωμένο, αλλά και εμπειρικά βιωμένο : Τα πλούτη τους είναι το αίμα μας! Πρέπει να τους εξοντώσουμε πριν μας εξοντώσουν. Να στήσουμε πύργο ατίθασο απέναντι τους, να απαντήσουμε με την ριζοσπαστικοποίηση του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού, να βάλουμε μπρος τη δυναμική συνεξελεκτική διαδικασία της ατομικής, συλλογικής και κοινωνικής απο-αλλοτρίωσης. Με δύο λόγια να μετατρέψουμε το “χώρο” σε ιστορικό-κοινωνικό κίνημα!

Πριν εσωτερικεύσουμε ως αναπόφευκτη την πώληση της ίδιας μας της ψυχής στα σκλαβοπάζαρα της σύγχρονης βαρβαρότητας...

Σημειώσεις :

[1] Ο όρος “εργαζόμενοι με στολή” είναι κατασκεύασμα του αυτοαποκαλούμενου “Κ”ΚΕ. Στο ίδιο μοτίβο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αποκάλεσε τους μπάτσους “ένστολο προλεταριάτο”. Θα τρίζουν τα κόκαλα του γερο Καρόλου μ' αυτές τις μπούρδες των “επιγόνων” του! Οι μπάτσοι όχι μόνο δεν είναι προλετάριοι, αλλά είναι μισθοφόροι της αστικής τάξης και στελεχώνουν τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό (μαζί με τους σεκιουριτάδες και τους επαγγελματίες στρατιωτικούς), για να υπερασπίσουν τον υπάρχοντα τρόπο παραγωγής και αναπαραγωγής της κοινωνικής ζωής. Για να θυμηθούμε κι έναν παλιό μαρξιστικό όρο : οι μπάτσοι είναι τυπικά λουμπενικά στοιχεία και προδότες της τάξης τους!

[2] βλ. Επίκαιρα τεύχος 155

[3] Ενδεικτικό γεγονός της τάσης στρατιωτικοποίησης της καταστολής είναι η βίαιη εκκένωση της αναρχικής κατάληψης Δέλτα στη Θεσ/νίκη απ΄τις Ειδικές Κατασταλτικές Αντιτρομοκρατικές Μονάδες! Το κατασταλτικό ντελίριο, όμως, απλώνεται σε όλον τον πλανήτη και είναι άμμεση απόρροια της όξυνσης του ταξικού πολέμου. Ας κάνουμε ένα μικρό απολογισμό του καλοκαιριού του 2012, άκρως ενδεικτικό, αφού η πύκνωση των ταραχών είναι τέτοια που έχουμε χάσει το μέτρημα! Στην εξέγερση των καναδών φοιτητών οι μπάτσοι απάντησαν με περισσότερες από 3.300 συλλήψεις. Εξίσου βίαιη ήταν η καταστολή τόσο των ισπανών “αγανακτισμένων”, όσο και των αστουριανών ανθρακωρύχων. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίστηκαν και οι εργατικές ταραχές σε Γαλλία και Ιταλία, αλλά και η εξέγερση των υπο-προλετάριων στην Αμιέν της Γαλλίας. Με καταστολή απαντήθηκαν και οι εξεγερμένοι υφαντουργοί στο Μπαγκλαντές (που ως συνήθως πυρπολούσαν τα εργοστάσια τους), οι ινδοί και κινέζοι προλετάριοι και οι μεξικανοί και χιλιανοί φοιτητές κι εργάτες. Θερμό το θέρος φέτος!

[4] Η χρήση στρατού για εσωτερική καταστολή υπάρχει ήδη και στο νόμιμο οπλοστάσιο των ΗΠΑ

Υστερόγραφο : προς επίρρωσιν των προηγουμένων, τρεις ειδήσεις που δημοσιεύθηκαν μετά την ολοκλήρωση του κειμένου. Στις 23/10 κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στον Παναμά εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων, οι μπάτσοι άνοιξαν πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Λίγες ημέρες αργότερα στις 26/10, οι μπάτσοι στο Περού απάντησαν σε βίαιες διαδηλώσεις μικροπωλητών ανοίγοντας πυρ και εκτελώντας ένα διαδηλωτή. Την ίδια ώρα στην πρωτοκοσμική Ελβετία αποκαλύφθηκε πως ο στρατός ξεκίνησε την προετοιμασία του για μια ενδεχόμενη κατάρρευση της Ευρωζώνης, κάνοντας ειδικές ασκήσεις καταστολής πλήθους. Είναι φανερό πως τα αφεντικά είναι ήδη προετοιμασμένα για μετωπική σύγκρουση. Εμείς;

Πολύκαρπος Γεωργιάδης

Φυλακές Κέρκυρας

21-10-2012